Flaga Peru to trzy równej szerokości pionowe pasy o kolorach: czerwony, biały, czerwony. Pośrodku znajduje się herb kraju przedstawiający jego najważniejsze symbole: wikunię, drzewo chinowe oraz róg obfitości.
Historia powstania
Historia flagi sięga początków XIX wieku, a dokładniej 1820 roku, gdy swtorzył ją generał Jose de San Martin (jeden z wyzwolicieli Peru). Miała ona wtedy jednak wygląd mocno odbiegający od aktualnego (były to cztery trójkąty – dwa czerwone i dwa białe).
O jej powstaniu i znaczeniu krążą różne legendy i informacje. Jedna z nich mówi o tym, że kolory biały i czerwony nawiązują do kolorów charakterystycznych dla tzw. flamingów andyjskich (parihuanas), które San Martin zobaczył po przybyciu do Peru. Uznał to za symbol szczęścia. Tym samym, biel i czerwień stały się kolorami użytymi przez niego na fladze. Dodatkowo, czerwień ma przypominać wojnę o wolność i przelaną w jej trakcie krew, a biel symbolizuje pokój i czystość. Inna legenda mówi o tym, że generał zainspirował się innymi krajami w Ameryce Południowej i zapożyczył kolory z flag Chile i Argentyny.
Flaga narodowa Peru
Flaga Peru przechodziła kilka modyfikacji – zmieniał się m.in. jej układ kolorów. Dodawany do niej był także symbol inkaskiego boga słońca Inti. Aktualny jej wygląd został zatwierdzony przez rząd peruwiański w 1825 roku. Flaga Peru zyskała wtedy ostateczny układ z trzema pionowymi pasami oraz herbem po środku.
Flaga Peru została jeszcze nieznacznie zmodyfikowana 1950 roku przez generała Odrię. Po jego zmianach można wyróżnić jej dwa rodzaje:
- Flaga cywilna została pozbawiona herbu pośrodku – w ten sposób miała być prostsza w użyciu przez cywilów.
- Flaga urzędowa pozostała bez zmian – z herbem w centrum. Jest ona używana głównie na rządowych budynkach, podczas ważnych uroczystości narodowych itd.
Wyróżnia się też jeszcze dwie dodatkowe odmiany flag: wojenną i tę używaną przez marynarkę wojenną.
Herb Peru
Wersji herbu również jest kilka, w zależności od tego, gdzie jest on używany. Jednak wszystkie mają te same trzy główne symbole mówiące o bogactwach naturalnych kraju- faunie, florze i surowcach naturalnych.:
- Narodowe zwierzę – wikunia, czyli dziko żyjąca alpaka.
- Narodowe drzewo – chinowiec. Jest to drzewo, z którego wytwarzany jest ważny produkt medyczny – chinina, wykorzystywany w leczeniu malarii. Z ciekawostek, usłyszeliśmy, że przypomina on peruwiańczykom z jakiegoś względu choinkę!
- Rożek obfitość, z którego wylatują złote monety – mówi on o bogactwie surowców naturalnych Peru. A gospodarka kraju opiera się właśnie w dużej części na ich wydobyciu.
W herbie używanym na fladze możemy zauważyć jeszcze inne szczegóły:
- Liść palmy otaczający główne symbole z lewej strony.
- Liść laurowy z prawej strony.
- Nad wszystkim góruje korona z liści dębu.
Bogactwa naturalne
W przypadku bogactw naturalnych, to Peru jest w czołówce, jeśli chodzi przede wszystkim o wydobycie miedzi, ale także srebra, cynku czy ołowiu. W Amazonii ważnym elementem jest uprawa owoców tropikalnych oraz pozyskiwanie kauczuku (które niestety wiąże się z karczowaniem lasów). Ważnym elementem są także takie produkty jak mączka rybna, ziemniaki, czy coraz bardziej popularna także u nas komosa ryżowa – quinoa (Peru jest uznawane za jej największego światowego producenta). Ważnym elementem jest również rybołówstwo oraz hodowla alpak i lam.
Najczęściej widywana flaga w Peru…
Podczas naszej podróży do Peru nie widywaliśmy zbyt często flag państwowych. Oczywiście znajdowały się one na ważnych placach, budynkach reprezentacyjnych, ale w przeciwieństwie do innych krajów latynoski, które widzieliśmy (np. Kuby czy Meksyku), rzadziej była ona używana przez zwykłych Peruwiańczyków, na prywatnych posesjach itd. Jednakże inna flaga była często widoczna i zwróciła mocno naszą uwagę..
…to flaga Cusco
I nie, nie jest to flaga LGBT (pomimo, że też tak na początku myśleliśmy 😉). Okazało się bowiem, że tak wygląda flaga.. Cusco! Różni się ona od flagi LGBT jednym kolorem – błękitnym – którego ta druga nie posiada. Flagę Cusco widzieliśmy bardzo często, zarówno w samej miejscowości, jak i podczas zwiedzania miejsc związanych z tzw. Świętą Doliną Inków. Była widoczna na ulicach, na budynkach, w pubach, a nawet w trakcie drogi na Machu Picchu!
/naprzeciwswiatu